Παπάδες και αφεντικά, κάτω τα χέρια σας από το παιχνίδι των παιδιών μας!
Οργή και θυμό έχει προκαλέσει η παρακάτω είδηση, η οποία μας έρχεται από τα Χανιά της Κρήτης και έγινε γνωστή από την σελίδα Αυτοοργανωμένοι Δημόσιοι Χώροι και το τοπικό ειδησεογραφικό site Αγώνας της Κρήτης: Εκκλησιαστικοί φορείς των Χανίων, μαζί με καταστηματάρχες της περιοχής, θέλουν να απαγορεύσουν στα παιδιά της πόλης να παίζουν ποδόσφαιρο στην πλατεία της Μητρόπολης!
Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα σχετικά με την στάση των ανθρώπων που ευαγγελίζονται πως υπηρετούν μια “θρησκεία της αγάπης”, αλλά ουσιαστικά είναι εχθροί της χαράς και της απόλαυσης, ούτε φυσικά και των μικρο-μεσοαστών αφεντικάνων, που προφανώς θεωρούν πως το παιδικό παιχνίδι είναι απειλή για τα κέρδη τους.
Ωστόσο, σε έναν κόσμο που τα μικρά παιδιά βρίσκουν όλο και λιγότερο ελεύθερο, δημόσιο χώρο για παιχνίδι, σε έναν κόσμο γεμάτο περιφράξεις, τσιμέντο και ιδιοκτησία, που ωθεί μικρούς και μεγάλους στην επί πληρωμή διασκέδαση, η οποιαδήποτε “απαγόρευση” στο παιχνίδι και την ελεύθερη δραστηριότητα σε δημόσιους χώρους δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη!
Αντίθετα, όπως τονίζαμε και εν μέσω πανδημίας, θα έπρεπε ήδη να μαχόμαστε ενάντια στην καταπάτηση του δημοσίου χώρου από κάθε είδους “επιχειρηματίες”, τραπεζοκαθίσματα, σταντ και λοιπούς επεκτατικούς μηχανισμούς του κόσμου του εμπορεύματος και του κεφαλαίου -συνθήκη που απελευθερώθηκε, επεκτάθηκε και επιταχύνθηκε μέσα στην πανδημία, με αφορμή τις απαιτούμενες αποστάσεις των πελατών- ενώ θα έπρεπε να μιλάμε ακόμη πιο επίμονα σχετικά με την περιουσία της Εκκλησίας, το πως αυτή αποκτήθηκε και πως συντηρείται.
Όσο για το ποδόσφαιρο της πλατείας ή της αλάνας συγκεκριμένα, ένα παιχνίδι από τα πιο αγαπημένα των μικρών παιδιών, πρόκειται στην πραγματικότητα περί ενός “μεγάλου εξισωτή”: Όλοι μπορούν να λάβουν μέρος, αγόρια και κορίτσια, “ντόπια” και “ξένα” παιδιά, πλούσια ή φτωχά, “χοντρά” ή “αδύνατα”. Ένα παιχνίδι που με τον τρόπο που εξελίσσεται στην αλάνα και στην πλατεία, προωθεί την αλληλεγγύη των παιδιών μεταξύ τους, αφού ακόμη κι αν κάποιες φορές μαλώσουν, γνωρίζουν πως ο “αντίπαλος” είναι απαραίτητος για να παιχτεί το παιχνίδι και πως αυτός που σήμερα είναι στην αντίθετη ομάδα, αύριο μπορεί να είναι ο συμπαίκτης. Μαθαίνει στα παιδιά να αποφασίζουν μόνα τους τους πιο ιδιαίτερους κανόνες του παιχνιδιού (πόσους και πόσους δεν είχαμε φτιάξει μόνοι μας για να συνεννοούμαστε!), ακόμη κι αν αυτοί βασίζονται σε ένα πιο στενό πλαίσιο κανονισμών, το οποίο βέβαια μπορεί πολύ εύκολα να σπάσει ή να μετατραπεί, ώστε να καλύψει τις ιδιαίτερες συνθήκες του παιχνιδιού. Το ποδόσφαιρο της αλάνας διδάσκει στα παιδιά την ομαδικότητα και -προπάντων- πως δεν έχει σημασία ποιος φοράει τα πιο ακριβά ρούχα ή ποδοσφαιρικά παπούτσια, αλλά ποιος θα καταβάλει την μεγαλύτερη προσπάθεια. Επίσης, διδάσκει την χαρά του μοιράσματος, καθώς ο εκάστοτε κάτοχος της μπάλας ή κάποιου άλλου εξοπλισμού αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να κάνει με αυτά, αν δεν τα μοιραστεί με τους φίλους του.
Καλέσματα για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και του παιδικού παιχνιδιού
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, πρέπει η τοπική κοινωνία να υπερασπιστεί τον ελεύθερο και δημόσιο χαρακτήρα της πλατείας, αλλά και το παιχνίδι των παιδιών, από τα νύχια των παπάδων και των αφεντικών.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η Ομάδα Γονέων του Αυτοδιαχειριζόμενου Λόφου Καστέλι, αλλά και η δημοτική παράταξη “Ανταρσία στα Χανιά” καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 16 Ιουνίου, στην Μητρόπολη Χανίων στις 19:00.
Διαβάστε τα καλέσματα:
Κάλεσμα της Ομάδας Γονέων!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ!
Ζούμε σε μια από της πιο τουριστικές πόλεις της Ελλάδος.
Μια πόλη «φιλόξενη» για χιλιάδες τουρίστες αλλά αφιλόξενη για τους κατοίκους της και τα παιδιά τους…
Στο βωμό του κέρδους και για το θεαθήναι (ποιος θυμάται το χριστουγεννιάτικο δέντρο, «έργο αιχμής» κάποιων χιλιάδων ευρώ…), έχουμε δει τους δημάρχους να φτιάχνουν «πεζόδρομους» και μετά τις φωτογραφίες και τις κορδέλες να γεμίζουν οι πλατείες και οι «πεζόδρομοι» με τραπεζοκαθίσματα άνευ ορίων.
Σπλάντζια, Νταλιάνη, Πλατεία Μητρόπολης είναι μόνο κάποια από τα παραδείγματα όπου δεν χωράει ούτε το παιχνίδι των παιδιών, ούτε το καροτσάκι των μωρών, ούτε τα αμαξίδια για ΑΜΕΑ, σε κάποια σημεία ούτε ο πεζός δεν χωράει να περάσει από τον «πεζόδρομο»…
Τα παιδιά των Χανίων θέλουν να παίξουν αλλά δεν υπάρχει χώρος για παιχνίδι σε μια πόλη που κάποτε δονούταν από ζωή και παιδικές φωνές.
Και ένα ωραίο πρωί η μητρόπολη απαγορεύει το ποδόσφαιρο στα παιδιά στην πλατεία της παλιάς πόλης επειδή μάλλον θεωρούν ότι τους ανήκει από κανέναν βυζαντινό, οθωμανικό ή χουντικό νόμο με την δικαιολογία, ἄκουσον, ἄκουσον, ότι κινδυνεύουν οι πιστοί και οι θαμώνες της παρακείμενης καφετέριας από «αδέσποτες μπαλιές»!
Δεν μας κάνει και πολύ εντύπωση η στάση της εκκλησίας ενάντια στο παιχνίδι των παιδιών. Η μητρόπολη και οι εκκλησιαστικοί αρχόντοι μας έχουν συνηθίσει σε ανάλογες στάσεις «αγάπης προς τον πλησίον» όπως η απαγόρευση του συσσιτίου εν μέσω καραντίνας, η ένοχη σιωπή γύρω από την υπόθεση βιαστών ιερέων ανηλίκου στην Δήμο Πλατάνια, οι ιερές μπίζνες καταπάτησης φυσικού πλούτου και δημόσιας περιουσίας…
Κατά τα άλλα, η μπάλα των πιτσιρικάδων τους πείραξε και οι αδέσποτες μπαλιές, που φαίνεται ότι είναι πιο επικίνδυνες από τις αδέσποτες σφαίρες σε γάμους, βαφτίσεις και τις πολιτικές δεξιώσεις που ευλογάνε και κονομάνε κάποιοι ρασοφόροι.
Εκεί ούτε κουβέντα. Ο ανδρισμός της οπλοκατοχής, ο βιασμός από ιερείς, το γύρισμα της πλάτης στον αδύναμο, το ξεπούλημα του Γουβερνέτου ανήκουν φαίνεται στα «χρηστά ήθη», ενώ η μπάλα των πιτσιρικάδων της παλιάς πόλης είναι μέγα αμάρτημα, πόσο μάλλον αν φάει καμιά σέντρα και κανένας τουρίστας… θα πέσει φωτιά να μας κάψει…
Καθώς τα παιδιά καταστέλλονται και οι τελευταίοι ηλικιωμένοι μόνιμοι κάτοικοι της παλιάς πόλης φεύγουν από την ζωή, ο δημόσιος χώρος και η κατοικία έχουν γίνει είδη προς εξαφάνιση σε μια πόλη που η κατοικία είναι είδος πολυτελείας. Καθώς η πόλη γίνεται θεματικό πάρκο, η καθημερινή ζωή χάνεται, όπως και το παιχνίδι των παιδιών.
Και η κερδοφορία περιμένει κάθε σπιθαμή ώστε να αρπάξει ότι μπορεί για το εύκολο χρήμα, πόσο μάλλον όταν υπάρχει φτηνή εργασία.
Να υπερασπιστούμε το παιχνίδι των παιδιών και τον δημόσιο χώρο απέναντι σε κάθε είδους πολιτικούς, θρησκευτικούς και οικονομικούς «αχόρταγους καρχαρίες».
Πέμπτη 16 Ιουνίου, στην Μητρόπολη Χανίων στις 19:00
ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΣΠΙΘΑΜΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΓΗΣ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ
ΟΜΑΔΑ ΓΟΝΕΩΝ του ΑΥΤΟ/ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΛΟΦΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙ
Ανακοίνωση δημοτικής παράταξης «Ανταρσία στα Χανιά»:
Μόνο ως προκλητική φάρσα μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει της στάση της εκκλησίας, ν’ απαγορεύσει στα παιδιά να παίζουν μπάλα στην πλατεία της μητρόπολης στην οδό Χάληδων, στο πιο κεντρικό δηλαδή σημείο της πόλης. Η συγκεκριμένη στάση γίνεται ακόμη πιο προκλητική όταν ομολογείται ότι η απόφαση αυτή έγινε κατ’ απαίτηση των καταστηματαρχών, των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που βρίσκονται στην πλατεία και οι οποίοι νοικιάζουν, βεβαίως τον χώρο από την εκκλησία.
Μάθαμε από τι ανακοινώσεις της εκκλησίας ότι τα παιδιά μας αποτελούν δημόσιο κίνδυνο από τον οποίο κινδυνεύουν οι πιστοί που τρώνε …. «αδέσποτες μπαλιές». Φυσικά δεν παραλείπεται να ειπωθεί ότι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος το καλοκαίρι. Εμμέσως πλην σαφώς τα παιδιά βαφτίζονται και ως κίνδυνος για τον τουρισμό.
“Sponsored links”
Μετά από αυτά μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί ν’ ακουστούν οι ισχυρισμοί ότι «…ο Ιερός Ναός καθιστά σαφές ότι ζήτησε τον περιορισμό του ποδοσφαίρου και όχι των παιδιών.» και ότι «Η Εκκλησία παραμένει πάντα ανοιχτή για όλους ανεξαιρέτως και ειδικά για τα παιδιά.». Με άλλα λόγια τα παιδιά μας είναι «δεκτά» αλλά όχι οι συνήθειές τους, όχι η ανάγκη τους για παιχνίδι, όχι η χαρά τους, όχι οι ανάγκες τους να τρέξουν, να φωνάξουν, να παίξουν, να κοινωνικοποιηθούν. Τα παιδιά, κατά την εκκλησία, γίνονται δεκτά μόνο αν δεν «ενοχλούν» τα παγκάρια της «επιχειρηματικότητας» και τις ιερές μπίζνες.
Οι πλατείες και οι δρόμοι της πόλης ανήκουν ΣΕ ΟΛΟΥΣ. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να στερεί από τα παιδιά μας τους ελάχιστους χώρους που τους έχουν απομείνει για να παίξουν. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να εξορίζει τις ανάγκες των παιδιών από μια πόλη που γίνεται ολοένα και πιο αφιλόξενη για χάρη των επιχειρηματιών. Κανένα παιδάκι δεν είναι υποχρεωμένο να ρωτά τους ιδιοκτήτες των καφετεριών και των εστιατορίων αν θα παίξει. Σε μια περίοδο που το δικαίωμα στην άθληση έχει περιοριστεί επιβάλλοντας εισιτήριο ακόμη και στο στάδιο της πόλης, που οι παιδικές χαρές είναι ελάχιστες και ρημάζουν παρατημένες, που οι γειτονιές μας μετατρέπονται σε ξενοδοχεία, που οι κάτοικοι της Παλιάς Πόλης διώκονται από τα σπίτια τους, που το δικαίωμα στο παιχνίδι περιορίζεται σε επιχειρήσεις – παιδότοπους, που οι αυλές των σχολείων στη συντριπτική τους πλειοψηφία παραμένουν επικίνδυνες και ακατάλληλες, οι παραλίες πλήρως κατειλημμένες από ομπρέλες και ξαπλώστρες, δεν μπορούμε να ανεχτούμε κανέναν να μας κουνά το δάχτυλο για να «μαζέψουμε» τα παιδιά μας. Αυτό που πρέπει να μαζευτεί είναι η ασυδοσία και το θράσος των επιχειρηματιών ρασοφόρων και μη.
Ο Δήμος Χανίων έχει ευθύνη για την εξέλιξη αυτή γιατί με τις πολιτικές του έχει διαμορφώσει το κατάλληλο έδαφος για να φυτρώνουν τέτοιου είδους αυθαίρετες «νουθεσίες». Την ίδια στιγμή που τα τραπεζοκαθίσματα έχουν καταλάβει τον περισσότερο χώρο από ποτέ, ο δήμος Χανίων επικαλείται τον δημόσιο χώρο μόνο και μόνο για να τον διαμορφώσει σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας και των εισπρακτικών μηχανισμών του. Κανείς από όσους υπερασπίζαμε τους δημόσιους χώρους στην πόλη, πριν μερικά χρόνια και απαιτούσαμε να σταματήσει η πλατεία να είναι ένα παράτυπο δημόσιο παρκινγκ, δεν το κάναμε για να διώξουμε τα παιδιά και ν’ ανοίξουμε το δρόμο στην ασυδοσία. Αντίθετα το κάναμε για να μπορούν τα παιδιά να χαίρονται τον χώρο με τους όρους των αναγκών τους. Ο μόνος που μπορεί να καθορίσει τη χρήση του δημόσιου χώρου είναι πλειοψηφία των εργαζόμενων αυτής της πόλης και οι ανάγκες της.
Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας μαζί με τα παιδιά μας και τις μπάλες τους στην πλατεία της Μητρόπολης την Πέμπτη 16/6 ώρα 7μ.μ.
Φωτογραφία από την απελευθερωμένη αυλή στην Κατάληψη Ρόζα Νέρα, στο μπαλκόνι των Χανίων, όπου συχνά γίνεται τόπος για το παιχνίδι των παιδιών – από την Σελίδα Αυτοοργανωμένοι Δημόσιοι Χώροι
