Ο Σταυρός και η ανεμογεννήτρια είναι τα σύμβολα της ίδιας ανθρωποκεντρικής κοσμοθεωρίας της σωτηρίας του πλανήτη. “Θυσιάσου για τα αμαρτήματα που διαπράττουμε εμείς για σένα…”
Η περίπτωση της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, η οποία στη Σκύρο θεωρεί τα βουνά ως τσιφλίκια της για τις επενδύσεις της, δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Εκκλησία και Κράτος στην Ελλάδα ήταν και είναι οι χειρότεροι κορωνοϊοί, τα μικρόβιά τους έχουν αγκιστρωθεί τόσο πολύ σε ένα μεγάλος μέρος του πληθυσμού, με αποτέλεσμα η μάχη εναντίον τους να είναι άνιση και ως τώρα καταδικασμένη σε ήττα.
Η απόπειρα “πράσινης εκμετάλλευσης” των βουνών της Σκύρου από το Άγιο Όρος κρατά από το 2005 ,αλλά τώρα βρήκαν και οι καλόγεροι την ευκαιρία, όχι μόνο λόγω της επιδημίας και της καραντίνας, να προχωρήσει το “ευλογημένο έργο της”, αλλά και εξαιτίας του αντιοικολογικού, περιβαλλοντικού κατά άλλα (μόνο κατ’ όνομα δηλαδή) νομοσχεδίου που κατατίθεται για ψήφιση στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες αυτές τις μέρες εν μέσω καραντίνας.
Κι αν αυτό το έργο γίνει, τότε το παπαδαριό ποιος το σταματάει…
Έτσι, έρχεται, λοιπόν, το Πάσχα και η Εκκλησία όχι μόνο νίπτει τας χείρας της σαν Πόντιος Πιλάτος για τη Σταύρωση όλων των ελληνικών βουνών (έργα του θεού όπως είπαμε…), αλλά και το δήθεν “ιερότερο όργανο της χριστιανικής θρησκείας” (τρομάρα μας), το Άγιο Όρος, συμμετέχει στο έγκλημα μαζί με τους σύγχρονους Καίσαρες της φύσης, τον Άδωνι και τον Χατζηδάκη.
Δεν τους φτάνει τόση περιουσία που κατέχουν παράνομα από την Τουρκοκρατία, θέλουν και τα όρη και τα βουνά της Σκύρου, σε περιοχή NATURA, κιόλας, για τις “πράσινες επενδύσεις” τους.
Άγιο Όρος” σου λέει μετά…
Για μια ακόμη φορά, μετά την Τήνο και τη Σκύρο, λαός και δήμος προειδοποιούν ότι δεν πρόκειται να μπει ούτε μία ανεμογεννήτρια στα συγκεκριμένα νησιά.
Σκύρος: Ψήφισμα κατά της εγκατάστασης Αιολικών Πάρκων συνολικής ισχύος 333MW
Σύσσωμη η Δημοτική Αρχή τίθεται ενάντια στην επιχειρηματική προσπάθεια επένδυσης ιδιωτικών συμφερόντων της Μονής Μεγίστης Λαύρας και άλλων για την εγκατάσταση στο «Βούνο Κόχυλας» της Νοτίας Σκύρου του περιβαλλοντοκτόνου Φαραωνικού – Βιομηχανικού και ασυνήθιστου μεγέθους
έργου εγκατάστασης Αιολικών Πάρκων συνολικής ισχύος 333MW.
Το όρος “Κόχυλας” έχει ενταχθεί από το 2006 στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο “Natura 2000” και αποτελεί “Τόπο Κοινοτικής Σημασίας” με κωδικό «GR 242006» λόγω της βιοποικιλότητάς του, με προέχουσα την παρουσία του πτηνού μαυροπετρίτη (“Falco eleonorae”), της μοναδικής παγκοσμίως φυλής του μικρόσωμου Σκυριανού Αλόγου και σπάνιων φυτών που περιλαμβάνονται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλουμένων Ειδών, καθώς και λόγω της σημαντικότητας της περιοχής για την αναπαραγωγή θαλάσσιων πουλιών, αρπακτικών πτηνών και ειδών που συνδέονται με θαμνώδη βλάστηση.
Το όρος «Κόχυλας» έχει, επίσης, χαρακτηρισθεί ως «Ζώνη Ειδικής Προστασίας» της ορνιθοπανίδας.
Το όρος «Κόχυλας» έχει πρόσθετα χαρακτηρισθεί ως «Σημαντική περιοχή για τα Πουλιά της Ελλάδος» με κωδικό «GR 115 όρος Κόχυλας».
Μέχρι σήμερα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει εκδώσει δύο Άδειες Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας έναντι του συνολικού έργου των 333 MWισχύος 150 MW.
Τα δύο αιολικά πάρκα, «1ο Αιολικό Πάρκο Σκύρου ΕΠΕ» και «9ο Αιολικό Πάρκο Σκύρου ΕΠΕ», έχουν συνολική ισχύ 150 MW, 78MW και 72MW, καθώς και 14 Α/Γ και 13 Α/Γ αντίστοιχα.
Η κάθε Α/Γ έχει ισχύ 5,6 MW, ύψος πυλώνα 105 μ. και διάμετρο πτερωτής 150 μ., διαμορφώνοντας το ύψος της κάθε Α/Γ στα 180 μ. περίπου. Με όρους οικοδομησιμότητας, δηλαδή, το ύψος της κάθε ανεμογεννήτριας προσομοιάζει με αυτό ουρανοξύστη ύψους 60 ορόφων (της Νέας Υόρκης).
Οι ελληνικές εταιρείες που φέρονται να χρηματοδοτούν με τραπεζικούς δανεισμούς το έργο είναι κουφάρια αδρανών νομικών προσώπων, χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα και απασχόληση προσωπικού, με μηδενικά ίδια κεφάλαια και στο σύνολό τους είναι ζημιογόνες οικονομικά.
Με ανάλογη αναφορά, στην προηγούμενη απόπειρα της Μονής Μεγίστης Λαύρας το 2010, στην οποία υπάγεται το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου της Σκύρου, με κοινοπραξία που έχει συστήσει (95% η Μονή και 5% η εταιρεία ΕΝΤΕΚΑ) για την εγκατάσταση ακριβώς της ίδιας αιολικής ισχύος του έργου των 333 MW, το σύνολο του προϋπολογισμού επένδυσης ανερχόταν στα 620.000.000 €, συμπεριλαμβανομένου του ποσού της διασύνδεσής του με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Σήμερα αδίστακτοι επενδυτές τολμούν να υλοποιήσουν αυτό το βάρβαρο περιβαλλοντοκτόνο έργο με διαστάσεις. Πρόκειται για Α/Γ που δεν έχουν σχεδιασθεί για κανένα ελληνικό νησί, αλλά και για άλλα μέρη του πλανήτη, οι οποίες απειλούν με βίαιο αφανισμό την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης: «περιβάλλον – οικονομία – κοινωνία», με ό,τι αυτό μπορεί να επιφέρει ως συνέπεια:
• καταστροφή των προστατευόμενων περιοχών του βουνού που υπάγονται στο «Natura 2000»
• εγκατάσταση Α/Γ ύψους 180 μ. ορατών από κάθε χωρικό σημείο του νησιού, αλλά και της Στερεάς Ελλάδας και της Εύβοιας
• εμφύτευση χιλιάδων τόνων σκυροδέματος στο ανάγλυφο του βουνού για την πάκτωση των γιγαντιαίων Α/Γ με μη αναστρέψιμη δυνατότητα
• διάνοιξη δρόμων που προσεγγίζουν τις διαστάσεις λεωφόρων για τη διέλευση φορτηγών μήκους δυνατότητας μεταφορά ύψους 100 μέτρων Α/Γ, «ματώνοντας» οριστικά και ανεπίστροφα, επίσης, το ανάγλυφο του βουνού
• απόρριψη εκατοντάδων τόνων χώματος μέσω της διάνοιξης των βάσεων εγκατάστασης των Α/Γ λόγω της εκχωμάτωσης αυτών
• βίαιη ακύρωση του ήπιου αιγαιοπελαγίτικου τοπίου του νησιού
• αναχαίτιση της οικονομικής και τουριστικής ανάπτυξης του νησιού
• αποδημότευση των οικογενειών λόγω ανατροπής της επιχειρηματικής και εργασιακής τους απασχόλησης
• τη διακοπή της συνέχισης της πολιτιστικής ιστορίας του νησιού, η οποία μετρά χιλιάδες χρόνια
• με τα ανύπαρκτα οικονομικά, επιχειρηματικά κουφάρια εταιρειών, η Μονή Μεγίστης Λαύρας, έρχεται να ιδιοποιηθεί φυσικούς πόρους του νησιού μας προς ίδιο οικονομικό όφελος αυτής και των μοναχών της
Ο Δήμος Σκύρου:
Προειδοποιεί τους εισβολείς επενδυτές ότι το περιβαλλοντοκτόνο, βάρβαρο κοινωνικά και οικονομικά, αδηφάγο αυτό ιδιωτικό έργο δε θα προχωρήσει.
Ο Δήμος Σκύρου καλεί την τοπική κοινωνία, τις περιβαλλοντικές τοπικές, πανελλαδικές και ευρωπαϊκές οργανώσεις να συσστρατευθούμε για την ανατροπή του βάρβαρου αυτού περιβαλλοντοκτόνου σχεδίου που δοκιμάζεται καταρχήν στη Σκύρο, για να γενικευθεί στη συνέχεια ως έργο αναφοράς και στα άλλα νησιά και περιοχές της Ελλάδας ως οικονομικά πιο προσοδοφόρο και επιχειρηματικά πιο αποτελεσματικό.
Η αγωνιστική αντοχή και μαχητικότητα του σκυριανού λαού, των αλληλέγγυων κινημάτων, των κοινωνικών ομάδων και των πολιτών που συμπαρίστανται στον αγώνα των ντόπιων, είναι γνωστή από το παρελθόν της πρώτης απόπειρας (2010) της Μονής Μεγίστης Λαύρας.
Τους προειδοποιούμε ότι θα ξαναζήσουν τα ίδια και τώρα με οποιοδήποτε τίμημα.
Σήμερα αποφασίσαμε να πάρουμε αυτήν την απόφαση εν μέσω της κρίσης της πανδημίας του κορωνοϊού. Σήμερα και η Σκύρος υποφέρει από τις συνέπειες της πανδημίας. Περιορισμός μετακινήσεων, οικονομική απραξία και πολύ δύσκολες προοπτικές. Όμως θέλουμε να προειδοποιήσουμε την Ιερά Μονή και τους όποιους επίδοξους επενδυτές. Μετά την κρίση περιμένουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας και περισσότερο σεβασμό στις κοινωνικές ανάγκες, υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας και οικονομική δραστηριότητα με προτεραιότητα τον άνθρωπο και τον σεβασμό της βιώσιμης ανάπτυξης.
Τους προειδοποιούμε ότι θα διαπιστώσουν ξανά την αποφασιστικότητα μας και τώρα, ιδιαίτερα μετά την περιπέτεια της πανδημίας. Δε θα δεχθούμε αποφάσεις ενάντιες στη λογική και τη συντριπτική θέληση των Σκυριανών, με όποιο τίμημα.
Οι επιχειρηματικές βλέψεις των μοναχών έχουν εξοργίσει τους κατοίκους της Σκύρου, που µε ομόφωνες αποφάσεις, τόσο του δημοτικού συμβουλίου, όσο και όλων των φορέων και των συλλόγων του νησιού, ζητούν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος την ακύρωση της σχεδιαζόμενης επένδυσης, η οποία –όπως λένε– θα αποτελέσει ταφόπλακα για την οικονομία και το περιβάλλον του νησιού. Στο υπόμνημά τους, κάτοικοι και φορείς της Σκύρου, μεταξύ άλλων επισημαίνουν ότι:
♦ Η γιγαντιαία εγκατάσταση των ανεμογεννητριών είναι εξόφθαλμα ασύμβατη µε το μικρό μέγεθος του νησιού και επομένως θα μετατρέψει τη Σκύρο σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής ενέργειας, αλλοιώνοντας για πάντα τη φυσιογνωμία και την αισθητική της.
♦ Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000 θα προκαλέσει µη αναστρέψιμη οικολογική καταστροφή, απώλεια σπάνιων ειδών και του φυσικού βιότοπου του σκυριανού αλόγου, σε μια από τις ωραιότερες και εντυπωσιακότερες περιοχές της Σκύρου, η οποία αποτελεί τα τελευταία χρόνια πόλο έλξης όλο και περισσότερων επισκεπτών. Όπως υποστηρίζει η Επιτροπή Αγώνα, οι μοναδικοί που θα κερδίσουν από αυτήν την επένδυση είναι οι επιχειρηματίες, μια χούφτα μοναχών στον Άθω, για τους οποίους η Σκύρος αποτελεί την “κότα µε τα χρυσά αυγά”. Ανεμογεννήτριες στον… Θεό!
Η Επιτροπή Αγώνα, εκτός από την κινητοποίηση των πολιτών, προσπαθεί από το 2010 µε επιστημονικά και νομικά επιχειρήματα να ακυρώσει την ιερή μπίζνα µε προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Για να καταδείξουν το μέγεθος της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης και τα προβλήματα που αυτή συνεπάγεται, οι κάτοικοι στα υπομνήµατά τους παρουσιάζουν ανάγλυφα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, τα οποία ξεφεύγουν από τα… εγκόσμια.
Συγκεκριμένα, όπως υπογραμμίζουν κάτοικοι και φορείς:
-Το ύψος καθεμιάς από τις 111 ανεμογεννήτριες θα είναι 130 μέτρα.
-Η βάση για την εγκατάσταση της καθεμιάς εξ αυτών απαιτεί έκταση από 4 έως 7 στρέμματα.
-Το μπετόν για τη στήριξη της κάθε ανεμογεννήτριας θα είναι από 730 έως 800 κυβικά, συνολικά 80.000 κυβικά δηλαδή. Μαζί με τα άλλα έργα ίσως ξεπεράσουν τα 90.000 κυβικά. Είναι αρκετά για ένα χωριό άνω των 3.000 κατοίκων!
Στο υπόμνημά τους οι κάτοικοι και οι φορείς επισημαίνουν ακόμα ότι η σχεδιαζόμενη ιερή επένδυση θα έχει ως αποτέλεσμα:
– Την υποβάθμιση του νησιωτικού τοπίου, με τη μετατροπή ολόκληρης της νότιας Σκύρου σ’ ένα απέραντο νταμάρι.
– Την προσβολή της ακεραιότητας της συγκεκριμένης προστατευόμενης περιοχής που ανήκει στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο NATURA 2000 και είναι χαρακτηρισμένη ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας (ΖΕΠ).
– Την απειλή με εξαφάνιση της προστατευόμενης πανίδας και χλωρίδας, αφού από το νησί αποτελεί έναν από τους βασικούς διαδρόμους των μεταναστευτικών πουλιών.
– Την καταστροφή του φυσικού οικότοπου της παγκοσμίως μοναδικής φυλής του σκυριανού αλόγου, η οποία προστατεύεται βάσει του κανονισμού ΕΟΚ 2078/92 περί διατήρησης σπανίων ειδών αγροτικών ζώων, με συνέπεια να απειληθούν με εξαφάνιση τα λίγα ζώα που έχουν απομείνει. Η Επιτροπή Αγώνα επισημαίνει ακόμα ότι πέρα από τις επιπτώσεις και τα προβλήματα, το έργο της Μονής καταστρατηγεί κάθε έννοια αναλογικότητας, αφού ένα μικρό νησί των 208 τ. χλμ. θα επωμισθεί το βάρος και θα υποστεί τις συνέπειες μιας εκ των μεγαλύτερων αυτού του είδους βιομηχανικών εγκαταστάσεων.
Κάτοικοι και φορείς υποστηρίζουν ότι αποτελεί δικαιολογία ο ισχυρισμός πως η Σκύρος έχει υψηλό αιολικό δυναμικό και παραθέτουν διεθνείς στατιστικές, σύμφωνα με τις οποίες οι πιθανότητες για ανέμους πάνω από 4 μποφόρ (όπου αρχίζουν να περιστρέφονται οι Α/Γ) στη διάρκεια ενός ολόκληρου χρόνου είναι 41% για τη Σκύρο, 66% για τη Μύκονο, 56%, για τη Νάξο και 68% για την Κάρπαθο.
Απέναντι στις φωνές υπέρ του έργου, η Επιτροπή επισημαίνει πως το έργο αυτό θα δημιουργήσει μόνο 4 ως 7 μόνιμες θέσεις εργασίας στη Σκύρο, το ρεύμα από τους αιολικούς σταθμούς δε θα δίνεται δωρεάν στους κατοίκους του νησιού, το ακριβές ύψος του ποσού που θα καταλήξει στην τοπική κοινότητα παραμένει “θολό” και σίγουρα δεν ξεπερνάει αυτό που αποφέρουν οι αγροτουριστικές δραστηριότητες που θα υποβαθμιστούν. Ακόμα, οι επιπτώσεις στο φυσικό τοπίο και την πανίδα (πχ σκυριανό αλογάκι, μαυροπετρίτης) θα είναι ολέθριες.
Ένα ψωροβοήθημα για όλους τους ανέργους δεν υπάρχει, για τους παπάδες και τις Μονές όμως υπάρχουν λεφτά με το τσουβάλι για φουρφούρια…
