Ρουβίκωνας: Παρέμβαση στο κατάστημα Σκλαβενίτη στην οδό Δροσοπούλου.
Πάνω στην αμηχανία και την παραζάλη όλης της κοινωνική βάσης, η δυστοπία των νέων εργασιακών σχέσεων γίνεται πραγματικότητα. Η υποβάθμιση της ζωής μας από την πανδημία και τον τρόπο που το κράτος την αντιμετώπισε έρχεται να συμπληρωθεί από τις νέες εργασιακές σχέσεις. Καταργούν το 8ωρο, δίνουν στο αφεντικό την δυνατότητα να εκβιάσει τον εργαζόμενο να δουλέψει όποτε και όσο θέλει. Δίνουν στο αφεντικό την ευκαιρία να γλιτώνει την υπερωριακή πληρωμή και να δώσει πίσω ρεπό όποτε εκείνο κάνει κέφι.
Κι αν κανείς πει ότι ο νέος νόμος επιτρέπει στον εργάτη την ευχέρεια να επιλέξει πότε θα δουλέψει παραπάνω και πότε θα κάτσει, είναι αφελής ή άσχετος με τις συνθήκες εργασίας. Το αφεντικό θα υποχρεώνει τον εργάτη να ζητήσει «αυτοβούλως» να δουλέψει περισσότερο, αλλιώς θα τον διώχνει. Κι εκεί που τουλάχιστον θα πλήρωνε κάτι παραπάνω, τώρα θα δίνει ρεπό τις μέρες που η δουλειά είναι λιγότερη. Γι᾽ αυτό και έκαναν και τις απολύσεις ευκολότερες και λιγότερο κοστοβόρες. Γι᾽ αυτό, με ένα πρόστιμο, επιτρέπουν και τις παράνομες απολύσεις. Κι επειδή όταν ο κόσμος δει στην πράξη τι σημαίνει ο νέος νόμος θα αντιδράσει, γι᾽ αυτό και πρόλαβαν να νομοθετήσουν το ξεδόντιασμα της πρακτικής της απεργίας.
Το φιλελεύθερο σχέδιο, ένα σχέδιο που ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια και περασε με νομοθετήματα, όχι μόνο της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ και φυσικά του Συ.Ρι.Ζα. Αυτά που ελαστικοποίησαν την εργασία, που επέτρεψαν τη μερική απασχόληση, αυτά που διευκόλυναν τις απολύσεις που κάθε χρόνο έδιναν και κάτι παραπάνω στα αφεντικά. Πότε στο όνομα του εκσυγχρονισμού, πότε στο όνομα των μνημονίων, αυτός είναι ο δρόμος που οδήγησε στο σημερινό έκτρωμα.
Αξίζει όμως να σημειωθεί το θράσος των καθεστωτικών.
Παρακολουθούμε μια Οργουελιανή εκστρατεία από πολιτικούς, μεγαλοαφεντικά και ΜΜΕ που επαναλαμβάνουν αδιάκοπα πόσο υπέρ των εργαζομένων είναι το νέο νομοσχέδιο. Έως και ο ΣΕΒ «διαμαρτυρήθηκε». Και την ίδια στιγμή, πριν καν ψηφιστεί στη βουλή (από μια δημοκρατική κυβέρνηση που ποτέ δεν επιλέγει πάνω από το 25% της κοινωνίας), οι νέες συνθήκες αποκαλύπτονται κυνικά.
Από τις 7.00 το πρωί μέχρι τις 10.30 το βράδυ θα μπορούν να λειτουργούν τα σουπερμάρκετ κάθε μέρα. Και πάλι στη σκιά του COVID, και πάλι με δικαιολογία τα «μέτρα ασφάλειας», στην ουσία αυτό το 7.00 το πρωί με 10.30 το βράδυ είναι μια εικόνα από τις εργασιακές σχέσεις όλων μας στο σύντομο μέλλον.
Και πάλι να αναρωτηθούμε, πιστεύει κανείς ότι θα αποφασίζουν το ωράριο οι εργαζόμενοι των Σουπερμάρκετ με βάση τις ανάγκες τους ή οι ιδιοκτήτες με βάση τη μείωση του εργασιακού κόστους και την ελαχιστοποίηση των προσλήψεων;
Επιλέξαμε να παρέμβουμε στον Σκλαβενίτη όχι μόνο γιατί είναι μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες. Αλλά και γιατί κουβαλάει ένα μύθο «καλού αφεντικού» που «σέβεται εργατικά δικαιώματα». Για όσους/ες δεν το έχουν προσέξει και γνωρίζουν το τι γίνεται στους εργασιακούς χώρους του κλάδου, αυτή είναι μια συνθήκη που βοήθησε το εταιρικό προφίλ του Σκλαβενίτη τα προηγούμενα χρόνια, αλλά έχει πεθάνει προ πολλού. Σε τίποτα δε διαφέρει από τις υπόλοιπες αλυσίδες, όλες μαζί είναι ένας στόλος από γαλέρες που πλέον θα μπορούν να κωπηλατούν 16 ώρες την ημέρα. Ενας στόλος που πρέπει να βρεθεί και αυτός στο στόχαστρο όσων αγωνίζονται για τα εργατικά δικαιώματα.
Ας μην αυταπατάται το καθεστώς. Ακόμα κι αν περάσει τους νέους νόμους, αυτή η πληγή θα κακοφορμίσει. Όταν οι εργαζόμενοι φτάσουν στην απελπισία οι απεργίες δε χρειάζονται νομιμότητα, στέκονται εξ ορισμού απέναντι στη νομιμότητα.
Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Αν όλοι και όλες κινητοποιηθούμε το νέο νομοσχέδιο θα καταρρεύσει και θα έχουμε κερδίσει μια μεγάλη νίκη και για σήμερα και για αύριο. Αν πάλι το κράτος κάνει το δικό του ας είμαστε έτοιμοι για ακόμα μεγαλύτερες μάχες και για μεγάλες θυσίες.
Αν είναι να απελπιστεί ο κόσμος της εργασίας ας ετοιμαστούν κράτος και αφεντικά να μετανιώσουν.
ΤΟ ΟΚΤΑΩΡΟ ΣΤΟΝ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ
ΔΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΔΟΥΛΟΙ
Ρουβίκωνας
Πηγή: rouvikonas.gr
