Να αποσυρθεί άμεσα ο νόμος για το μητρώο μελών σε ΜΚΟ. Κείμενο του Σωματείου βάσης εργαζομένων στην ψυχική υγεία & την κοινωνική πρόνοια (ΣΒΕΨΥΚΟΙ).
Από τον Απρίλιο του 2020 έχει ψηφιστεί ο νόμος που αφορά την εγγραφή των ΜΚΟ στο «Μητρώο μελών μη κυβερνητικών οργανώσεων». Πλέον πολλές ΜΚΟ έχουν ολοκληρώσει το πρώτο στάδιο της εγγραφής τους στο μητρώο ως νομικά πρόσωπα και περνάνε σταδιακά στο δεύτερο, το οποίο αφορά την εγγραφή των φυσικών προσώπων, δηλαδή όλων όσων εργαζόμαστε σε αυτές. Όμως, η ασάφεια του νόμου στο άρθρο το οποίο περιγράφει τα αδικήματα εκείνα τα οποία αποτελούν εμπόδιο στην εγγραφή κάποιου εργαζομένου στο Μητρώο είναι ανήκουστη:
«να μην έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα (εξαιρουμένων αυτών του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, της διατάραξη κοινής ησυχίας, της επαιτείας και οτιδήποτε δεν υποδεικνύει ιδιαίτερης βαρύτητας παραβατική συμπεριφορά), και ιδίως για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, δωροδοκία, απάτη, τρομοκρατικά εγκλήματα ή εγκλήματα συνδεόμενα με τρομοκρατικές δραστηριότητες, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και παιδική εργασία και άλλες μορφές εμπορίας ανθρώπων, διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, παιδεραστία, σεξουαλική κακοποίηση, για εγκλήματα διακινδύνευσης της ζωής, εγκλήματα κατά της σωματικής ακεραιότητας, εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα κατά περιουσιακών αγαθών».
Συνολικά η διατύπωση του άρθρου 11, παράγραφος 1α, η οποία περιλαμβάνει 3 αντικρουόμενα ή/και ασαφή σημεία, καθιστά την ερμηνεία του νόμου αδύνατη. Από την διατύπωση του αυτός θα μπορούσε να έχει δύο ερμηνείες. Αφενός, ότι πρέπει να μην έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για κανένα αδίκημα «εξαιρουμένων αυτών του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, της διατάραξη κοινής ησυχίας, της επαιτείας και οτιδήποτε δεν υποδεικνύει ιδιαίτερης βαρύτητας παραβατική συμπεριφορά». Εδώ όμως παραμένει αόριστο το ποια είναι εκείνα τα αδικήματα που ορίζονται ως αδικήματα που δεν υποδεικνύουν «ιδιαίτερης βαρύτητας παραβατική συμπεριφορά», από το νομοθέτη. Αφετέρου, ότι πρέπει να μην έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα από αυτά που περιγράφονται στο τέλος του άρθρου 11, παράγραφος 1α, δηλαδή από το «ιδίως» και μετά. Ένα επιπλέον στοιχείο ασάφειας αποτελεί το γεγονός ότι πότε αναφέρονται συγκεκριμένα αδικήματα (συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, δωροδοκία, απάτη, κα), ενώ άλλοτε αναφέρονται γενικές διατυπώσεις που παραπέμπουν σε ολόκληρα κεφάλαια του Ποινικού Κώδικα (εγκλήματα διακινδύνευσης της ζωής, εγκλήματα κατά της σωματικής ακεραιότητας, εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα κατά περιουσιακών αγαθών).
Αντιλαμβανόμαστε, φυσικά, ότι η εργασία την οποία επιτελούν οι εργαζόμενοι/ες στο αντικείμενο μας, είναι εξαιρετικά ευαίσθητης φύσης. Και ότι μία διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι άτομα που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα σχετιζόμενα με την παιδική κακοποίηση, την σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, την ρατσιστική βία, την σωματεμπορία, την εμπορία ουσιών κλπ δεν θα ήταν λογικό να εργάζονται σε κλάδους παιδικής προστασίας, εν γένει προστασίας ευάλωτων κοινωνικό-οικονομικά ομάδων, απεξάρτησης, ένταξης κτλ. Όμως στον εν λόγω νόμο, το εύρος των αδικημάτων που καθιστούν κάποιον ‘’ακατάλληλο’’ για εργασία στον τομέα των ΜΚΟ ξεφεύγει κατά πολύ από ένα λογικό και αναμενόμενο πλαίσιο που θα αποσκοπούσε όντως στην προστασία των ωφελούμενων και συμπεριλαμβάνει σχεδόν όλα τα αδικήματα του ποινικού κώδικα, ακόμα και πλημμεληματικού χαρακτήρα. Όπως είναι προφανές, κάτι τέτοιο θα έχει καταστροφικές συνέπειές για όλους και όλες τους αποφυλακισμένους/ες, απεξαρτημένους/ες και άλλες κοινωνικά ευάλωτες ομάδες που κάποια στιγμή στο παρελθόν είχαν αναγκαστεί να καταφύγουν στη μικρό-παραβατικότητα. Ομάδες που, όπως είναι γνωστό, συχνά βρίσκουν δουλειά σε οργανώσεις τέτοιου τύπου ακριβώς γιατί πολλές φορές αυτό τους βοηθάει στην επανένταξή τους και με την σειρά τους, πλέον, οι άνθρωποι αυτοί βοηθάνε επόμενους να απεξαρτηθούν και επανενεταχθούν. Επίσης αποκλείει και όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες/τριες, που επίσης πολύ συχνά εργάζονται σε ανάλογες οργανώσεις, συνήθως ως διερμηνείς, που μπορεί να είχαν καταδικαστεί κάποια στιγμή για οποιαδήποτε μικρο-παραβατική συμπεριφορά ή έστω για παράνομη είσοδο στην χώρα.
Πέραν όμως του κοινωνικού αποκλεισμού και στιγματισμού που απορρέει από τα παραπάνω, εγείρεται ταυτόχρονα και ένα ζήτημα περιορισμού της συνδικαλιστικής δράσης και της κοινωνικοπολιτικής έκφρασης. Και αυτό γιατί, η δραστηριοποίηση γύρω από κοινωνικά κινήματα -συνδικαλιστικά, ταξικά, περιβαλλοντικά, αντιρατσιστικά, αντιφασιστικά, αντικατασταλτικά κ.α.- ενέχει προφανώς και την πιθανότητα σύλληψης κατά την διάρκεια πορειών και συλλαλητηρίων (όπως π.χ. τις γενικές απεργίες κατά την ψήφιση αντεργατικών νομοσχεδίων, αγωνιστικοί επέτειοι όπως η πρωτομαγιά και η 17η Νοέμβρη, αντιφασιστικά συλλαλητήρια όπως η συγκεντρώσεις κατά την διάρκεια της δίκης της Χρυσής Αυγής κ.α). Όσοι και όσες έχουν συμμετάσχει έστω και μία φορά στην ζωή τους σε κάτι αντίστοιχο, γνωρίζουν, ότι δεν είναι καθόλου απίθανο σε περίπτωση επεισοδίων, κατά τη διάρκεια μία από τις γνωστές σε όλους τυχαίες συλλήψεις διαδηλωτών μέσα στο πλήθος, οποιοσδήποτε διαδηλωτής να βρεθεί συλληφθέντας. Όπως επίσης, δεν είναι καθόλου απίθανο, εν τέλει να καταδικαστεί. Τα αδικήματα σε τέτοιες περιπτώσεις έχουν συνήθως να κάνουν με την διατάραξη κοινής ειρήνης, την αντίσταση κατά της αρχής, την απείθεια, την ρύπανση, κ.α..
Με βάση τα παραπάνω, αν οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε έχει ανάλογες καταδίκες αποκλειστεί από την εργασία, τότε μιλάμε για την εισαγωγή «από το παράθυρο» ενός ιδιότυπου πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων. Και αυτό γιατί, οι εργαζόμενοι/ες στο αντικείμενο αλλά και όσοι/ες ελπίζουν να βρουν δουλειά σε αυτό, θα πρέπει να απέχουν από οποιαδήποτε συνδικαλιστική ή άλλη κινητοποίηση θα τους εξέθετε σε ανάλογο κίνδυνο. Ενώ όσοι και όσες κάποια στιγμή στο παρελθόν είχαν την ατυχία να βρεθούν με μια τέτοια –καθόλου σπάνια, επαναλαμβάνουμε, για ανθρώπους που συνδικαλίζονται ή ευρύτερα, αγωνίζονται– σχετική καταδίκη, θα απολυθούν.
Αυτό το γεγονός, εν συναρτήσει με το γεγονός ότι τα μέλη της επιτροπής δεν είναι ανακοινωμένα και τα πρακτικά της επιτροπής δε θα δημοσιεύονται και σε συνδυασμό με το ότι ο νόμος στην πραγματικότητα δεν ορίζει καμία ρητή λίστα αδικημάτων και αφήνει στην απόλυτη αρμοδιότητα τους, εν (νομικώ) κενώ, την κρίση, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το ότι πραγματικός στόχος είναι να χτυπηθούν οι συνδικαλιστικά και κινηματικά ενεργοί συνάδελφοι/ισσες αλλά και η αντικατάσταση τους με φιλοεργοδοτικούς ή φιλοκυβερνητικούς υπαλλήλους. Τα παραπάνω εντάσσονται στην ίδια στρατηγική πειθάρχησης και επιτήρησης των εργαζομένων που αγωνίζονται, και η οποία ξεκίνησε με το φακέλωμα των σωματείων αλλά και την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία ή την διαδήλωση. Θεωρούμε δεδομένο πως η εφαρμογή του παραπάνω νόμου πιθανώς θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις στον κλάδο μας, αλλά και θα εκθέσει τα προσωπικά μας δεδομένα τόσο στις εργοδοσίες μας όσο και στην ασαφούς προέλευσης επιτροπή του υπουργείου.
Με βάση αυτά, απατούμε την άμεση απόσυρση του χουντοπρεπούς αυτού νόμου (οι οποίοι, όσο πάνε και πληθαίνουν τους τελευταίους μήνες) και την αντικατάστασή του με ένα νέο νόμο, που ρητά θα ορίζει τα αδικήματα για τα οποία οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να έχουν καταδικαστεί. Τα αδικήματα αυτά, θα πρέπει να είναι όντως τα αδικήματα αυξημένης ποινικής και κοινωνικής απαξίας τα οποία όντως σχετίζονται με τη δυνατότητα επιτέλεσης της εργασίας μας. Η απάντησή μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Το φακέλωμά μας από τις διοικήσεις των ΜΚΟ και το Υπουργείο Μετανάστευσης είναι αυθαίρετο και αναπαράγει την εικόνα των εργαζομένων σε ΜΚΟ ως εγκληματίες και επικίνδυνα στοιχεία που πρέπει να ελεγχθούν, ενώ ταυτόχρονα κλείνει το μάτι σε ρατσιστικές ρητορικές γύρω από τη μετανάστευση. Απέναντι σε αυτά προτάσσουμε τη συλλογικοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων, την αλληλεγγύη προς όποιες συναδέλφισσες στοχοποιούνται και συνεχίζουν να παλεύουν για κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστριών, για ζωή και αξιοπρέπεια, ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας.
ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ & ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
Ο ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΑΛΩΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ & ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΡΟΝΙΜΑΤΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΩΟ ΜΕΛΩΝ ΣΕ ΜΚΟ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας
Email επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net
https://svepsykoi.espivblogs.net
