Ταξικός πόλεμος, ο μόνος πόλεμος που μπορεί να βάλει τέλος σε όλους τους πολέμους
Το άρθρο αυτό γράφτηκε από πρώην μέλος της Anarchist Federation (Ηνωμένο Βασίλειο)
Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία υπενθυμίζει στη Δύση ότι ο πόλεμος μπορεί να συμβεί. Παρακολουθούμε με τρόμο ανθρώπους σαν κι εμάς σε πόλεις σαν τις δικές μας να πηγαίνουν σε καταφύγια ή να περπατούν μέσα σε ερείπια. Αυτό φαινόταν αδιανόητο σε γενιές που πίστευαν ότι ο πόλεμος έχει σχεδόν καταργηθεί.
Δεν είναι, όμως, αυτή η πραγματικότητα για το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη. Η σχετική μας ειρήνη εδώ και σχεδόν 80 χρόνια έχει εξαγοραστεί εις βάρος τεράστιων περιοχών του κόσμου όπου οι συγκρούσεις των υπερδυνάμεων διεξάγονται από αιματηρούς αντιπροσώπους. Το είδαμε αυτό πιο πρόσφατα στην περιοχή Τιγκράι της Αιθιοπίας, στο Σουδάν και την Κεντρική Αφρική, τη Σομαλία, το Σαχέλ και τη Μέση Ανατολή, τη Μιανμάρ και τη Σρι Λάνκα, ξεκινώντας από το 1945.
Σχεδόν σε κάθε χώρα και σε κάθε κατοικημένη ήπειρο εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χαθεί με θλιβερό τρόπο, για να διατηρηθεί η δυτική μυθοπλασία της παγκόσμιας ειρήνης της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Για εμάς, τους επαναστάτες και διεθνιστές, ο πόλεμος αποτελεί μια τραγική επιβεβαίωση της άρρηκτης σύνδεσης του ληστρικού και εκμεταλλευτικού συστήματος και των ατελείωτων αιματηρών συγκρούσεων. Ο καπιταλισμός είναι ο κινητήριος παράγοντας και η αιτία για την πλανητική καταστροφή, την πανδημία και την κλιματική αλλαγή.
Δεν υπάρχει εκμετάλλευση χωρίς θύματα. Δεν υπάρχει αναίμακτος πόλεμος. Δεν υπάρχει ενάρετο κράτος ή εξισωτικός καπιταλισμός. Μοιάζουν περισσότερο με τον απόκρυφο καβαλάρη μιας αναπόφευκτης αποκάλυψης. Σε αυτό το πλαίσιο, εξίσου σε μεγάλο βαθμό κρυμμένος από το δυτικό μυαλό είναι ο αγώνας εκατομμυρίων ανθρώπων που βρίσκονται σε συνεχή αντίσταση τόσο στον πόλεμο, όσο και στην εκμετάλλευση και την εξόντωσή τους. Αυτός ο αγώνας αναπτύσσεται σε κάθε κατοικημένη γωνιά της γης, ακόμα και στα μέρη όπου κατοικούμε εμείς.
Φαντάζει ακατόρθωτο να δώσουμε μόνοι μας αυτόν τον αγώνα. Συλλογικά, όμως, γινόμαστε πιο δυνατοί, αυξάνονται η αυτοπεποίθηση και οι ικανότητές μας. Καμία δράση δεν είναι πολύ μικρή, για να ξεκινήσει, διότι η σημασία της είναι κρίσιμη. Από τις τράπεζες τροφίμων μέχρι τα κοινωνικά κέντρα, από τις απεργιακές επιτροπές μέχρι τις γραμμές περιφρούρησης. Από πορείες σε διαδηλώσεις, από μπλόκα σε καταλήψεις. Να συγκροτήσουμε ελεύθερες ενώσεις, να γίνουν πιο μαζικές οι γραμμές μας και να αμφισβητήσουμε την κυριαρχία του καπιταλιστικού συστήματος. Για να αρχίσουμε να χτίζουμε τον νέο κόσμο, καθώς αυξανόμαστε και συγκρουόμαστε με τους κανονισμούς και τις απαγορεύσεις των κυρίαρχων. Να κάνουμε το βήμα από την άρνηση στην σύλληψη για τη δημιουργία του νέου κόσμου, από την εξέγερση στην κοινωνική επανάσταση.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι ο μοναδικός. Είναι ένας από τους πολλούς. Αυτοί οι πόλεμοι είναι ουσιαστικοί για τη φύση του καπιταλισμού, της εξουσίας και του κράτους. Έρχονται κι άλλοι πόλεμοι. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για την αντίσταση. Αυτοί που διατάζουν για τη διεξαγωγή πολέμων δεν πολεμούν. Αυτοί που αναγκάζονται να πολεμήσουν προέρχονται από την ίδια τάξη και τις ίδιες κοινότητες με εμάς. Οικοδομώντας την αντίσταση στις κοινότητές μας μπορούμε να συγκροτήσουμε εκείνη τη δύναμη που θα καταστεί ικανή να μπλοκάρει τον πόλεμο των καπιταλιστών και να τον αντικαταστήσει με τον δικό μας πόλεμο, τον ταξικό πόλεμο. Ο μόνος πόλεμος που θα βάλει τέλος σε όλους τους πολέμους είναι ο ταξικός.
Πηγή: Anarchist Communist Group