Το ΝΑΤΟ νομιμοποιεί τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του Ερντογάν | Συνέντευξη με τον Zagros Hîwa, εκπρόσωπο της Ένωσης Κοινοτήτων του Κουρδιστάν (KCK)
Ο επιθετικός πόλεμος του τουρκικού κράτους κατά του νότιου Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ), ο οποίος συνεχίζεται εδώ και δύο εβδομάδες, παραμένει ασήμαντος για την Άγκυρα. Η Δύση δεν έχει εκφράσει καμία αντίρρηση μέχρι στιγμής.
Σε συνέντευξή του στο ANF, ο Zagros Hîwa, εκπρόσωπος της Ένωσης Κοινοτήτων του Κουρδιστάν (KCK), της οργάνωσης-ομπρέλας του κουρδικού κινήματος, βλέπει την αγνοούμενη εισβολή ως νομιμοποίηση των νεο-οθωμανικών φιλοδοξιών της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.
Επί του παρόντος, ο πόλεμος στην Ουκρανία κυριαρχεί στα διεθνή πρωτοσέλιδα. Την ίδια στιγμή, ο πόλεμος στο Κουρδιστάν συνεχίζεται και πρόσφατα μάλιστα εντάθηκε. Πώς αξιολογείτε αυτήν την κατάσταση;
Είναι αλήθεια, ότι η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία απασχολεί τα διεθνή πρωτοσέλιδα τους τελευταίους δύο μήνες. Ολόκληρες πόλεις έχουν ισοπεδωθεί, χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί, εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί και ολόκληρη η υποδομή ενός από τους οικονομικούς πόλους του κόσμου καταστρέφεται μπροστά στα μάτια του διεθνούς κοινού. Οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ έχουν κινητοποιήσει όλους τους οικονομικούς, πολιτικούς, διπλωματικούς και στρατιωτικούς πόρους τους, για να διασφαλίσουν ότι αυτός ο πόλεμος θα παραταθεί, ότι τα συμφέροντά τους θα διασφαλιστούν και ότι η Ρωσία θα περιοριστεί και θα ηττηθεί. Πρόκειται για έναν πόλεμο που προκλήθηκε από το ΝΑΤΟ. Με αυτή την έννοια, είναι ένας πόλεμος μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας ως δύο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της καπιταλιστικής νεωτερικότητας. Δυστυχώς, οι λαοί της Ρωσίας, της Ουκρανίας και του ευρύτερου Καυκάσου πληρώνουν το τίμημα ενός πολέμου που ποτέ δεν ήθελαν.
Την ίδια στιγμή, ένας άλλος πόλεμος διεξάγεται σε μια περιοχή όχι μακριά από την Ουκρανία. Αυτός ο πόλεμος, επίσης, προκαλείται και υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ. Αλλά κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, για να τον νομιμοποιήσουν και να διασφαλίσουν ότι κανείς δε θα ακούσει πολλά για αυτόν τον πόλεμο. Η ποσότητα των όπλων και των πυρομαχικών που χρησιμοποιούνται σε αυτόν τον πόλεμο δεν είναι μικρότερη από εκείνη στην Ουκρανία. Ο εναέριος χώρος των δύο χωρών παραβιάζεται καθημερινά, ακόμη και σε ωριαία βάση. Καθημερινά γίνονται ασταμάτητες αεροπορικές επιδρομές, επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, βομβαρδισμοί με πυροβολικό και επιθέσεις με ελικόπτερα. Χιλιάδες στρατιώτες ενός κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας, έχουν εισβάλει σε δύο χώρες και συνεργάζονται με τις πιο αντιδραστικές και διαβόητες τρομοκρατικές ομάδες του κόσμου. Ο πόλεμος για τον οποίο μιλάμε εδώ είναι η εισβολή της Τουρκίας σε κουρδικά εδάφη στο Ιράκ και τη Συρία.
Σήμερα, οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ και των κρατών-μελών του λένε ότι υπερασπίζονται τη δημοκρατία και την ελευθερία στην Ουκρανία. Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με αυτό;
Το ΝΑΤΟ προσπαθεί να παρουσιαστεί ως υπερασπιστής του λαού της Ουκρανίας και υποστηρικτής της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας του ουκρανικού κράτους. Κλείνει, όμως, τα μάτια, όταν ένα από τα μέλη του προκαλεί μεγάλα δεινά στους λαούς στο Ιράκ και τη Συρία, ιδιαίτερα στον κουρδικό λαό, είτε χρηματοδοτώντας τρομοκρατικές ομάδες όπως το Ισλαμικό Κράτος και το μέτωπο Αλ Νούσρα – το οποίο τώρα έχει αναδιοργανωθεί ως FSA (Ελεύθερος Συριακός Στρατός) και HTS (Οργάνωση για την Απελευθέρωση του Λιβάνου) – είτε εισβάλλοντας άμεσα σε μεγάλες εκτάσεις και εκδιώκοντας τους αρχαιότερους λαούς αυτών των περιοχών από τα πατρογονικά τους εδάφη. Έτσι, η Τουρκία υποβάλλει ξεκάθαρα τις περιοχές στις οποίες έχει εισβάλει σε δημογραφική αλλαγή.
Στις 17 Απριλίου η Τουρκία ξεκίνησε νέες μαζικές επιθέσεις στις νότιες κουρδικές περιοχές Μετίνα και Αβασίν. Περιορίζεται αυτός ο πόλεμος μόνο σε αυτές τις περιοχές;
Ο Ερντογάν ακολουθεί μια αλυτρωτική πολιτική νεο-οθωμανισμού στη Μέση Ανατολή. Καθώς πλησιάζει η πρώτη εκατονταετηρίδα της Συνθήκης της Λωζάνης, ο Ερντογάν ονειρεύεται να προσαρτήσει την περιοχή του Χαλεπιού στη Συρία και την επαρχία της Μοσούλης στο Ιράκ και να τις καταστήσει έτσι μέρος του χαλιφάτου του. Έχει ήδη εισβάλει σε μεγάλα τμήματα της περιοχής του Χαλεπιού και σε περιοχές που αποτελούν μέρος των περιοχών της Συρίας με κουρδική πλειοψηφία, δηλαδή της Ροζάβα. Η Τουρκία δεν έχει εισβάλει μόνο στις περιοχές Αφρίν, Αζάζ, Μπαμπ, Σεραμπλούς, Σερεκάνι και Γκιρέ Σπι, αλλά επιτίθεται και σε άλλες περιοχές της Ροζάβα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βομβαρδισμούς πυροβολικού σε καθημερινή βάση.
Στο Ιράκ, η Τουρκία προσπαθεί να εισβάλει σε αυτό που κάποτε ονομαζόταν επαρχία της Μοσούλης, μια μεγάλη περιοχή που καλύπτει όλη την περιοχή του Νοτίου Κουρδιστάν, συμπεριλαμβανομένης της Μοσούλης, του Κιρκούκ, του Ερμπίλ, της Σουλαϊμανίγια, του Ντουχόκ και της Χαλάμπζα. Η Τουρκία έκανε για πρώτη φορά μια τέτοια απόπειρα με τη βοήθεια του Ισλαμικού Κράτους, όταν το Ισλαμικό Κράτος εισέβαλε στη Μοσούλη, το Σιντζάρ και σε μεγάλες εκτάσεις της επαρχίας της Μοσούλης. Όταν το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στη Μοσούλη, η Τουρκία δεν απέσυρε το προσωπικό του προξενείου της από εκεί, αλλά αντίθετα διέταξε να παραμείνει εκεί στο πλαίσιο μιας συμβολικής προσπάθειας αναγνώρισης του Ισλαμικού Κράτους. Η Τουρκία ενθάρρυνε, επίσης, το Ισλαμικό Κράτος να επιτεθεί και σε άλλες περιοχές του Νοτίου Κουρδιστάν. Όταν αυτό το σχέδιο της Τουρκίας απέτυχε χάρη στην αντίσταση των αντάρτικων δυνάμεων του PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) και των Πεσμεργκά του Νοτίου Κουρδιστάν, που υποστηρίζονταν από τον διεθνή συνασπισμό, η Τουρκία άρχισε να ενεργεί άμεσα, για να εισβάλει στην επαρχία της Μοσούλης. Από το 2019 η Τουρκία διεξάγει τεράστιες διασυνοριακές επιχειρήσεις στο έδαφος του Νοτίου Κουρδιστάν και έχει δημιουργήσει περισσότερες από 70 στρατιωτικές θέσεις βαθιά μέσα στο ιρακινό έδαφος. Το KDP (Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) και η φατρία Μπαρζανί συνεργάστηκαν με την Τουρκία σε αυτό το σχέδιο εισβολής, όπως ακριβώς συνεργάστηκαν με το Ισλαμικό Κράτος το 2014, το οποίο οδήγησε στη γενοκτονία κατά των Γιεζίντι.
Μπορείτε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες για το πώς εξελίσσονται μέχρι στιγμής οι σκληρές μάχες μεταξύ του τουρκικού στρατού και των ανταρτικών δυνάμεων του HPG (Δυνάμεις Προστασίας του Λαού) και του YJA-STAR (Μονάδες Ελεύθερων Γυναικών);
Ξεκινώντας στις 17 Απριλίου, η Τουρκία διεξήγαγε ένα νέο κύμα επιθέσεων κατά του Νοτίου Κουρδιστάν, στο Βόρειο Ιράκ. Οι πρώτοι στόχοι αυτών των επιθέσεων ήταν μέχρι στιγμής οι περιοχές Ζαπ και Αβασίν, όπου βρίσκονται οι αντάρτες και οι αντάρτισσες του PKK. Η Τουρκία επιτίθεται στο ΡΚΚ, επειδή θεωρεί το Κίνημα Ελευθερίας του Κουρδιστάν ως το κύριο εμπόδιο στις νεοοθωμανικές φιλοδοξίες του Ερντογάν. Οι περιοχές Ζαπ και Αβασίν, μαζί με τις περιοχές Μετίνα και Χεφτανίν, έχουν δεχθεί σφοδρές επιθέσεις από τον τουρκικό στρατό. Οι περιοχές έχουν βομβαρδιστεί περισσότερες από 300 φορές τις τελευταίες 2 εβδομάδες. Χιλιάδες επιθέσεις πυροβολικού έχουν πραγματοποιηθεί από τότε, με δραστηριότητα, 24/7, μη επανδρωμένων αεροσκαφών και τεράστιες αναπτύξεις στρατευμάτων. Πρόκειται για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, τον οποίο ο υπουργός πολέμου της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, περιέγραψε ως “την πιο μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση στην ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας”. Έχοντας ήδη υποστεί σχεδόν 250 απώλειες και μη μπορώντας να κάμψει την αντίσταση των ανταρτών και των ανταρτισσών, η Τουρκία άρχισε να χρησιμοποιεί δηλητηριώδη αέρια και χημικά όπλα εναντίον των θέσεων των ανταρτών και των ανταρτισσών. Ακολουθώντας την κληρονομιά του Σαντάμ, ο Ερντογάν έγινε κατ’ αυτόν τον τρόπο άλλος ένας δικτάτορας που χρησιμοποιεί χημικά όπλα εναντίον των Κούρδων.
Πραγματοποιεί η Τουρκία αυτές τις επιθέσεις μόνη της ή λαμβάνει υποστήριξη από άλλες δυνάμεις;
Δυστυχώς, ορισμένοι πολιτικοί και αξιωματούχοι του ιρακινού κράτους χρησιμοποιούν τον ιρακινό στρατό ως βορά για τα κανόνια της πολεμικής μηχανής του Ερντογάν. Σε συντονισμό με τις επιθέσεις του Ερντογάν στις περιοχές Ζαπ, Μετίνα και Αβασίν, ο ιρακινός στρατός άρχισε να επιτίθεται στις θέσεις των δυνάμεων αυτοάμυνας του Σιντζάρ, του YBS (Μονάδες Αντίστασης του Σιντζάρ) και του YJS (Μονάδες Γυναικών του Σενγκάλ), αλλά και των τοπικών δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας Asayîsh. Ο ιρακινός στρατός θέλει να πετύχει αυτό που ο Ερντογάν και το Ισλαμικό Κράτος δεν κατάφεραν από το 2014, δηλαδή να εξαναγκάσει τους Γιεζίντι σε υποταγή και να τους στερήσει το δικαίωμά τους στην αυτοδιοίκηση και την αυτοάμυνα ως κοινότητα που βρισκόταν πάντα υπό υπαρξιακή απειλή από ισλαμιστές ριζοσπάστες και δικτάτορες και έχει υποστεί 74 σφαγές μέχρι σήμερα. Αναρωτιέται κανείς πώς οι αρχές ενός κράτους μπορούν να οργανώνουν επιθέσεις εναντίον του ίδιου τους του λαού, προκειμένου να κατευνάσουν τον δικτάτορα ενός γειτονικού κράτους. Μόνο αυτή η μοναδική περίπτωση δείχνει ότι δεν έχει απομείνει κράτος και κρατική εξουσία στο Ιράκ. Ο Μουσταφά Αλ-Καντίμι, πρωθυπουργός του Ιράκ, και ο Μασούντ Μπαρζανί, ο πρόεδρος του KDP, έχουν μετατρέψει τους Ιρακινούς στρατιώτες και τις δικές τους δυνάμεις Πεσμεργκά σε κρέας για τα κανόνια του στρατού του Ερντογάν.
Φαίνεται ότι οι επιθέσεις στο Νότιο Κουρδιστάν, από το Ζαπ και το Αβασίν μέχρι το Σιντζάρ, είναι το αποτέλεσμα μιας μυστικής συμφωνίας που επιτεύχθηκε μεταξύ του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του Μουσταφά Αλ-Καντίμι και του Μασούντ Μπαρζανί. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι λίγες ώρες πριν από την τουρκική εισβολή, ο Μασούντ Μπαρζανί επισκέφθηκε την Τουρκία και συναντήθηκε με τον Ερντογάν. Το KDP και ο Μπαρζανί συνεργάζονται πλήρως με τον Ερντογάν στα σχέδια εισβολής του στο Νότιο Κουρδιστάν. Παρέχουν στον στρατό του σουλτάνου κρίσιμες πληροφορίες για τη θέση των ανταρτών και των ανταρτισσών, έχουν δώσει στον τουρκικό στρατό ελεύθερο χέρι να εισβάλει όπου θέλει στο Κουρδιστάν και νομιμοποιούν την τουρκική εισβολή διαδίδοντας ψευδή προπαγάνδα σχετικά με το Κίνημα Ελευθερίας του Κουρδιστάν.
Αναφέρατε, επίσης, την υποστήριξη του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Τουρκίας στο Νότιο Κουρδιστάν. Ποια δικαιολογία χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ και τα κράτη-μέλη του για την υποστήριξή τους στον πόλεμο της Τουρκίας στο Νότιο Κουρδιστάν;
Το ΝΑΤΟ παίζει, επίσης, με δύο μέτρα και δύο σταθμά σε αυτό το παιχνίδι. Μια συμμαχία που ισχυρίζεται ότι είναι εναντίον της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία υποστηρίζει ταυτόχρονα τα σχέδια της εισβολής του Τούρκου Ερντογάν στο Ιράκ και τη Συρία. Το ΝΑΤΟ ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο απλώς αναγνωρίζει τις “νόμιμες ανησυχίες της Τουρκίας για την ασφάλεια”, οι οποίες στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε νόμιμες, ούτε έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια. Ως εκ τούτου, το ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα υποστηρίζει τις παράνομες νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Τουρκίας.
Ένα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, για να νομιμοποιήσουν την εισβολή της Τουρκίας στο Ιράκ και τη Συρία είναι ο αυθαίρετα σχεδιασμένος “κατάλογος τρομοκρατών”. Αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα των διπλών προτύπων που έχουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Ενώ το Κίνημα Ελευθερίας του Κουρδιστάν ήταν και εξακολουθεί να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της τρομοκρατίας του Ισλαμικού Κράτους, η Τουρκία συνεχίζει να υποστηρίζει αυτή την τρομοκρατική οργάνωση σε πολλές περιοχές της Μέσης Ανατολής. Πώς γίνεται, λοιπόν, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ να χαρακτηρίζουν το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση, ενώ παράλληλα εδραιώνουν περαιτέρω τη συμμαχία τους με την Τουρκία, η οποία είναι ο κύριος αρωγός και χρηματοδότης του Ισλαμικού Κράτους;
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να προσθέσετε;
Τα πράγματα για τα οποία μίλησα προηγουμένως είναι τα σκληρά γεγονότα που μπορούμε να μάθουμε από τον αγώνα ελευθερίας που διεξάγεται στο Κουρδιστάν. Αυτός ο αγώνας αποκαλύπτει την αλήθεια για τις πραγματικές προθέσεις και πολιτικές των περιφερειακών και διεθνών δυνάμεων. Στην περιοχή διεξάγεται ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος και οι λαοί της Μέσης Ανατολής, όπως ακριβώς και οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας, πληρώνουν το τίμημα αυτού του πολέμου. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι δε θα σταματήσουν μέχρι οι λαοί να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, να σταθούν αλληλέγγυοι μεταξύ τους και να οικοδομήσουν αυτοδιοικούμενα συστήματα διακυβέρνησης βασισμένα στην αυτοάμυνα.
Πηγή: ANF News
