Παρέμβαση στο Υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών από τον Ρουβίκωνα.
Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν
Το μακελειό στα Τέμπη δεν ήταν άλλη μια κακιά στιγμή, είναι ένα έγκλημα που διαπράττει από κοινού το κράτος με το ιδιωτικό κεφάλαιο αυτή τη φορά πάνω στον πολύπαθο τομέα των σιδηροδρόμων. Είναι υπεύθυνες όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις που κυρίως την τελευταία εικοσαετία, είχαν υπό τη διαχείρισή τους το σιδηροδρομικό δίκτυο και πανηγύριζαν για το ξεπούλημα του σε ιδιώτες επενδυτές. Δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τα πραγματικά προβλήματα και απαξίωσαν τις υποδομές με σκοπό να ανοίξει ο δρόμος για την είσοδο εργολάβων. Αρχικά κατακερματίστηκε ο ΟΣΕ σε μικρότερες θυγατρικές εταιρίες, έγινε διαχωρισμός του έργου του σε υποδομή και εκμετάλλευση και ξεκίνησε η μερική ιδιωτικοποίηση του, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Στην πιο πρόσφατη ιστορία της υπόθεσης των σιδηροδρόμων, το 2017 η κυβέρνηση σύριζα πούλησε τον ΟΣΕ στην Hellenic Train του ιταλικού ομίλου. Το έργο της απαξίωσης το συνέχισε και η κυβέρνηση ΝΔ που ακολούθησε: Το 2019 ο τότε υπ. Μεταφορών Χατζηδάκης διαφήμιζε την «εξυγίανση» του ΟΣΕ που σήμαινε περαιτέρω άνοιγμα του πεδίου κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους, αλλά καμία βελτίωση στην ποιότητα και την ασφάλεια των δρομολογίων για τους επιβάτες. Το ταμείο της εταιρίας πήγαινε στον ιδιώτη, το πανάκριβο κόστος της συντήρησης όμως παρέμεινε στα χέρια του ελληνικού δημοσίου, με άλλα λόγια τις πλάτες των φορολογούμενων.
Παρά τις προειδοποιήσεις των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών τους οργάνων για τα χάλια του δικτύου και των συστημάτων ασφαλείας, οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς δεν ανταποκρίνονταν κατηγορώντας κι από πάνω τα σωματεία για μικροπολιτική και «γκρίνια». Στις 15 Φεβρουαρίου 2023, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της για την συντήρηση της σιδηροδρομικής υποδομής · ενώ ταυτόχρονα η ίδια η ΕΕ για χρόνια ενορχηστρώνει το παιχνίδι της απόλυτης ιδιωτικοποίησης των δημοσίων αγαθών αγκαλιά με την ντόπια και τη διεθνή εξουσία.
Δεκαπέντε ημέρες μετά δεκάδες άνθρωποι στη πλειονότητα τους νέοι ηλικίας 20-30 ετών σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή ακόμη αγνοούνται ταξιδεύοντας με ένα από τα ασφαλέστερα μέσα μαζικής μεταφοράς που υποτίθεται ότι είναι τα τρένα.
Αμέσως μετά με τους νεκρούς όλο και να αυξάνονται και με δεκάδες τραυματίες, προσπαθούν να μετακυλήσουν το βάρος της ευθύνης σε έναν άνθρωπο, στο ανθρώπινο λάθος, στη μοίρα που έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Όμως είναι έγκλημα και μοιάζει προμελετημένο. Οι υπεύθυνοι των δολοφονιών τόσων ανθρώπων έχουν ονοματεπώνυμα.
Και τη μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη τη φέρει ο Κώστας Καραμανλής (ο νεότερος) ως υπουργός και υπεύθυνος του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, που πριν λίγο καιρό κραύγαζε πως δεν είναι δυνατόν να παίζουμε με την ασφάλεια των πολιτών στις συγκοινωνίες. Ενώ ο ίδιος και το υπουργείο γνώριζαν πολύ καλά ποια κατάσταση επικρατεί στους σιδηροδρόμους. Οι παραιτήσεις και τα δάκρυα δεν μας λένε τίποτα. Ξέρουμε πως δεν είναι δάκρυα θλίψης και πένθους, αλλά δάκρυα για τη θέση που χάνει. Ούτε και οι φανφάρες του αντικαταστάτη του Γεραπετρίτη μας λένε τίποτα, που για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και λόγους εντυπώσεων συστήνει τώρα μια επιτροπή διερεύνησης με εγκάθετους της ΝΔ.
Δεν περιμένουμε να μάθουμε το πόρισμα της έρευνας για τις συνθήκες του «ατυχήματος» από αυτούς που ευθύνονται για αυτό. Ξέρουμε το γιατί, ξέρουμε ποιοι. Βάζουν δικούς τους να ερευνούν για τα εγκλήματά τους, χρησιμοποιούν τα ξεπουλημένα ΜΜΕ για να περάσουν το αφήγημά τους. Για όλους αυτούς έχει «ακαταδίωκτο» και «ασυλία» για μας έχει φτώχεια, εξαθλίωση και θάνατο.
Κανένα έγκλημα δε θα μείνει αναπάντητο.
Τα κέρδη τους, οι νεκροί μας.
