Νίκησε η απεργία πείνας της Didem Akman μετά από 207 μέρες. Πριν από λίγο το Νομικό Γραφείο του Λαού ανακοίνωσε πως η Didem Akman ανέστειλε την απεργία πείνας μέχρι θανάτου που πραγματοποιούσε εδώ και 207 μέρες. Η Didem Akman πήρε αυτή την απόφαση έπειτα από την υπόσχεση που έδωσε η διεύθυνση της φυλακής που κρατείται πως θα παραταθεί ο χρόνος προαυλισμού της και πως θα έχει δικαίωμα να βλέπει τους ανθρώπους που θα έρχονται στο επισκεπτήριο ταυτόχρονα κι όχι ξεχωριστά όπως μέχρι τώρα. Αριστερές και προοδευτικές οργανώσεις της Τουρκίας ανακοίνωσαν πως θα συνεχίσουν να επιβλέπουν την εξέλιξη της υπόθεσής της. Η Didem Akman αυτή τη στιγμή ζυγίζει 20 κιλά μετά την εξαντλητική απεργία πείνας που έκανε και τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στο νοσοκομείο υπό την απειλή αναγκαστικής σίτισης ενώ έχει εμφανίσει μελανιές σε όλο της το σώμα και δε μπορεί να μιλήσει επειδή το στόμα της είναι γεμάτο πληγές, σημάδια ότι το τέλος βρισκόταν πολύ κοντά.
Στις μακρόχρονες απεργίες πείνας που έγιναν στην Τουρκία μέχρι τώρα, πέθαναν οι μουσικοί του Grup Yorum Helin Bölek και Ibrahim Gökçek, ο αγωνιστής Mustafa Koçak και η δικηγόρος του λαού Ebru Timtik. Στις 4 Σεπτεμβρίου απελευθερώθηκε ο Aytaç Ünsal μετά από 213 μέρες απεργίας πείνας.
Ο αγώνας των Τούρκων αγωνιστών κι αγωνιστριών ξεσήκωσε ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και διεθνώς. Στην Ελλάδα όπου ζει μεγάλος αριθμός Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων συνεχείς ήταν οι πορείες κι οι παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το ελληνικό κράτος παρόλη την εθνικιστική κι αντιτουρκική ρητορική του απέδειξε για ακόμη μια φορά πως όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση του “εσωτερικού εχθρού” οι διακρατικές συγκρούσεις εξαφανίζονται και τα κράτη συνασπίζονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι οι αστυνομικές επιθέσεις κι οι συλλήψεις που δέχτηκαν οι συγκεντρώσεις την Παρασκευή 28 Αυγούστου στην Τούρκικη Πρεσβεία στην Αθήνα και στο Τουρκικό Προξενείο στη Θεσσαλονίκη.
Ο αγώνας του κινήματος και των λαών της Τουρκίας συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και με καλύτερες προϋποθέσεις έπειτα από τη νίκη της απεργίας πείνας της Didem Akman. Τα κινήματα εκτός Τουρκίας οφείλουν να συνεχίσουν και να διευρύνουν τη διεθνιστική αλληλεγγύη τους. Ειδικά στην Ελλάδα, η περαιτέρω ανάπτυξη σχέσεων με τα κινήματα της Τουρκίας αποτελεί την καλύτερη κι αποτελεσματικότερη απάντηση στον εθνικισμό και τον ιμπεριαλισμό κι από τις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Με πληροφορίες από το New Solution Magazine