Συντάκτης: Γιάννης Βολιάτης

Ακόμη ένα περιστατικό απόπειρας βιασμού, το οποίο έλαβε χώρα λίγες ημέρες πριν στον Πειραιά, προστέθηκε στην μακριά λίστα των αντικοινωνικών εγκλημάτων, η (μη) αντιμετώπιση των οποίων αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την φύση και τον ρόλο της Αστυνομίας, ενός σώματος που ως στόχο του ΔΕΝ έχει την “προστασία των πολιτών” και την “πάταξη του εγκλήματος”, αφού σχεδόν κάθε φορά που καλείται να επιτελέσει αυτή την υποτιθέμενη λειτουργία του, αποτυγχάνει παραδειγματικά ή απλά αγνοεί την υποχρέωσή του αυτή. Σε αντίθεση με τις περιπτώσεις που καλείται να εκπληρώσει το πραγματικό του καθήκον, δηλαδή την προστασία των συμφερόντων των αφεντικών.

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή κάποια αποτρόπαια εγκλήματα, όπως η πρόσφατη υπόθεση του κατ’ επανάληψη βιασμού και εξαναγκαστικής έκδοσης επί πληρωμή ενός 12χρονου κοριτσιού από ένα κάθαρμα με το όνομα Ηλίας Μίχος στα Σεπόλια, έχουν πληθύνει οι φωνές, ουσιαστικά οι άναρθρες κραυγές, κυρίως στα social media, για επαναφορά της θανατικής ποινής. Αυτό το μοτίβο είναι συχνό και επαναλαμβάνεται σχεδόν σε κάθε τέτοια υπόθεση, όχι φυσικά μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.