Αύριο Κυριακή στήνονται ξανά οι κάλπες της αστικής δημοκρατίας. Μίας δημοκρατίας δίνει βήμα σε όλες τις φωνές, εκτός από αυτές που δεν πιάνουν το όριο του 3%. Μίας δημοκρατίας που είχε και σύντομα θα ξανά έχει μπόνους εδρών στις εκλογές λες και μιλάμε για τηλεπαιχνίδι. Μίας δημοκρατίας που η διάκριση των εξουσιών είναι το ανέκδοτο της πιάτσας στα καφέ στο Κολωνάκι. Μίας δημοκρατίας που τα προνόμια που δίνει στους Βουλευτές της τους κάνει να απέχουν τρομακτικά από την οικονομική κατάσταση κάθε μέσου πολίτη.

Πράξη 1η : Απαξίωση του ΟΣΕ για να πέσει η αξία του όσο πιο χαμηλά γίνεται με στόχο την ιδιωτικοποίηση. Το κράτος απολύει, περικόπτει μισθούς και φυσικά δεν συντηρεί. Τα συστήματα ελέγχου δεν τοποθετήθηκαν λόγω αυτού ενώ αγοράστηκαν από το 2000. Οι ΑΡΔ από την άλλη απαξιώνουν το προσωπικό. Αργόσχολοι, τεμπέληδες, υπεράριθμοι, συνδικαλιστικά συμφέροντα. Δημόσιο!

…με την διαγραφή από τα ψηφοδέλτια του Παύλου Πολάκη, ενός από τους πιο επιδραστικούς πολιτευτές του, μόνο και μόνο επειδή είπε ξεκάθαρα μια εντελώς μίνιμουμ αλήθεια σε σχέση με την ταυτότητα κάποιων ελάχιστων από τους θεσμικούς αντιπάλους του ΣΎΡΙΖΑ, ο Τσίπρας επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά το αντίθετο, δηλαδή ότι η γραμμή της ενδοσυστημικής πολιτικής εξομάλυνσης – που εδώ και κάποιον καιρό περνάει πάνω από τα πολιτικά πτώματα συγκεκριμένα του Μητσοτάκη και της κομματικής του κλίκας, και όχι όλης της ΝΔ, πόσο μάλλον βασικών πυλώνων του συστήματος- αποτελεί βασική προϋπόθεση μιας μελλοντικής κυβέρνησης με κορμό τον ΣΎΡΙΖΑ.